Atomfall geliştiricileri, ortaya çıktığı anda Fallout ile karşılaştırılacağını biliyorlardı, ortalama 25 saat

İlk bakışta, Atomfall bir serpinti oyunu gibi görünebilir-Amerikan muadilinden farklı olarak, nükleer bir İngiltere'de yer alan kıyamet sonrası bir macera. Birinci şahıs perspektifi, nükleer sonrası ortam ve alt-tarih zemini, serpinti franchise ile hemen karşılaştırmalar yapar. İsyancı sanat direktörü Ryan Greene, bu benzerlikleri kabul ederek, ekibin Atomfall'un ortaya çıktığı andan itibaren karşılaştırmaları öngördüğünü belirtti. İsyan sahiplerinden biri ve serpinti hayranı olan Jason Kingsley'nin bile kıyamet sonrası bir dünyada hayatta kalma arasındaki paralellikleri tanıdığını belirtiyor.

Ancak Greene, Atomfall'un sadece bir "İngiliz serpinti" den çok daha fazlası olduğunu vurguluyor. Bu karşılaştırmanın yanıltıcı doğasına karşı uyarıyor ve oyunun benzersiz ve farklı bir deneyim ortaya koyduğunu açıklıyor. Bethesda gibi yetenekli bir geliştirme ekibiyle karşılaştırmayı takdir ederken Greene, Atomfall'un bağımsız bir stüdyodan 1.0 sürümü olarak tamamen farklı bir canavar olduğunu vurgulamaktadır. Sniper Elite franchise ile tanınan isyan için iddialı bir proje, ancak yaşlı bir parşömen veya serpinti başlığı ölçeğinde değil.

Atomfall ekran görüntüleri

Greene, ortalama 25 saatte ortalama bir oyun tahmin ediyor, ancak tamamlayıcılar o zamanı önemli ölçüde uzatabilirler. IGN'nin son uygulamalı önizlemesi oyunun benzersiz esnekliğini sergiledi; Simon Cardy, karşılaşılan her karakteri öldürerek bir oyunu tamamladı ve oyunun farklı oyun tarzlarına uyarlanabilirliğini vurguladı. Greene, birden fazla sonun olduğunu doğrular ve oyuncuların savaş yaklaşımlarına bakılmaksızın oyunu tamamlamasına izin verir. Her NPC'yi öldürmek bile tamamlanmanın geçerli bir yoludur.

Atomfall, geleneksel RPG yapılarından sapıyor, doğrusal bir ana görev ve yan görev sisteminden kaçınıyor. Bunun yerine, karmaşık, birbirine bağlı bir anlatı yapısı sunar. Greene, bunu bir anlatı ipliğinin kesilmesinin genellikle diğerine yol açtığı ve genel anlatı akışını koruyan bir "bağlı hikaye örümcek ağı" olarak tanımlar. Dahası, pasifist bir oyun tamamen mümkündür, Greene kimseyi öldürmeden oyunun yarısında ilerlediğini doğruladı.