Yoko Taro prijst ICO als een meesterwerk dat een revolutie teweegbracht in videogames

Yoko Taro, gevierde maker van Nier: Automata en Drakengard , heeft onlangs de diepgaande impact van ICO op videogames als artistiek medium besproken. Uitgebracht in 2001 voor de PlayStation 2, ICO behaalde snel cultstatus vanwege de minimalistische esthetische en unieke, woordeloze verhalen.

Taro benadrukte de innovatieve kernmechaniek van het spel - die Yorda leidde door haar hand vast te houden - als een revolutionair vertrek van gevestigde gameplay -normen. Hij wees erop: "Had Ico nodig om een ​​koffer te dragen ter grootte van een meisje, het zou ongelooflijk frustrerend zijn geweest." Deze nadruk op het leiden van een ander personage, betoogde hij, was baanbrekende, uitdagende conventionele spelinteractie.

Destijds gaf een succesvol spelontwerp vaak prioriteit aan boeiende gameplay, zelfs met simplistische visuals. ICOgaf echter prioriteit aan emotionele impact en thematische diepte boven puur mechanische innovatie. Taro gelooft ICO heeft aangetoond dat kunst en verhaal een integraal onderdeel van de gameplay kunnen zijn, niet louter verfraaiingen.

Bellen ICO "Epoch Making," heeft Taro het gecrediteerd met een aanzienlijk invloed op de ontwikkeling van game. Hij loofde zijn vermogen om een ​​diepe betekenis over te brengen door subtiele interacties en atmosferische wereldbouw.

Beyond ICO , Taro citeerde twee andere invloedrijke titels: Toby Fox's Undertale en PlayDead's Limbo . Hij beweerde dat deze games de expressieve mogelijkheden van interactieve media hebben uitgebreid, met het potentieel van videogames voor het leveren van diepgaande emotionele en intellectuele ervaringen.

Taro's waardering voor deze spellen biedt waardevol inzicht in de creatieve invloeden die zijn eigen werk vormgeven en onderstrepen de voortdurende evolutie van videogames als een krachtige en veelzijdige kunstvorm.