Wacht niet op Fable, speel in plaats daarvan Fable 2

Begraven diep in de Xbox Podcast -aflevering van deze week was opwindend nieuws over de langverwachte Fable van Playground Games. Het nieuws kwam echter met een bitterzoete twist: een vertraging. Aanvankelijk gepland voor release dit jaar, is Fable nu gepland voor 2026.

Hoewel vertragingen zelden welkom zijn, wijzen ze vaak op een verbintenis tot kwaliteit. Hopelijk kan deze extra tijd de rijk gedetailleerde wereld van Fable echt floreren. Maar dit langdurige wachten biedt een perfecte gelegenheid: dit is het ideale moment om de Fable -games opnieuw te bezoeken (of te ontdekken), met name Fable 2, een serie High Point en een echt unieke RPG.

Volgens de RPG -normen van vandaag is Fable 2 opmerkelijk ongebruikelijk. Zelfs vergeleken met zijn tijdgenoten van 2008, zoals Fallout 3 en Early Bioware 3D -titels, is de visie uniek. Terwijl hij een traditionele campagnestructuur heeft met een lineair hoofdverhaal en optionele side -quests, zijn de RPG -systemen veel eenvoudiger dan die in Oblivion of Neverwinter Nights. Deze gestroomlijnde aanpak maakt het ongelooflijk toegankelijk, zelfs voor RPG -nieuwkomers.

Slechts zes hoofdvaardigheden regelen gezondheid, kracht en snelheid. Wapenschade is de enige gevechtsstatistiek; Armor en accessoires missen dergelijke statistieken. Combat, hoewel frequent, is verrassend eenvoudig, versterkt door creatieve spellcasting (zoals de heerlijke chaos spreuk die vijanden laat dansen). Zelfs de dood heeft minimale boete - een klein XP -verlies.

Kortom, Fable 2 is de perfecte RPG voor degenen die nieuw zijn in het genre. In 2008 had Oblivion's Cyrodiil misschien overweldigend gevoeld, maar Albion van Fable 2 bood beheersbare, gemakkelijk navigeerbare kaarten. Spelers konden deze gebieden vrijelijk doorkruisen, geholpen door een hondengenoot, het ontdekken van verborgen schatten, grotten en uitdagende demonendeuren. Dit ontwerp creëert een gevoel van schaal en kansen die de werkelijke grootte van de game schuilt. Albion's geografie is enigszins beperkend, leidende spelers langs lineaire paden, maar dit is niet noodzakelijk een nadeel.

Albion verbleekt in vergelijking met de uitgestrekte werelden van BioWare's Infinity Engine Games of Bethesda's Morrowind. Het beoordelen van het volgens moderne of zelfs hedendaagse normen geeft echter zijn sterke punten verkeerd weer. Fable 2 geeft prioriteit aan een bruisende, levendige wereld boven uitgestrekte, exploreerbare landschappen. Het bekijken van het door de lens van de Sims onthult zijn opmerkelijke maatschappelijke simulatie.

Albion functioneert als een complex, organisch uurwerkmechanisme. De burgers worden wakker, werken en slapen, reageren op gebeurtenissen en elkaar. Net als Sims -families heeft elke burger een unieke persoonlijkheid en routine, beïnvloed door hun rollen en voorkeuren. Door een divers scala aan gebaren kunnen spelers communiceren met NPC's, charmant of tegenop met hen. Een goed getimede scheet kan gelach opwekken in een pub, terwijl het bespotten van kinderen hen misschien rennen. Fable 2 creëert meesterlijk reactieve NPC's en een echt levende stad.

Hoewel de speler een held is die bestemd is voor Grand Adventures, is Fable 2 het meest aantrekkelijk wanneer hij volledig wordt geïntegreerd in zijn samenleving. Gebouwen, inclusief huizen en winkels, zijn aanschaf met in-game valuta verdiend via banen (houtsnij- en smeden minigames bieden ontspannen afleidingen). Spelers kunnen verhuurders worden of hun huizen inrichten. Ze kunnen zelfs NPC's najagen, wat leidt tot huwelijk en kinderen. Hoewel individuele elementen kunstmatig aanvoelen, is het algehele effect opmerkelijk levensecht.

Weinig RPG's hebben de maatschappelijke simulatie van Fable 2 geëvenaard. Zelfs Baldur's Gate 3 mist zijn organische romances en monteurs voor onroerendgoedmarkt. Red Dead Redemption 2 biedt echter een vergelijkbare, zij het meer gepolijste, aanpak. De gedetailleerde wereld bevat reactieve NPC's die zich herinneren en reageren op acties van spelers. Dit creëert een gevoel van blijvende impact, in tegenstelling tot veel RPG's waar interacties vluchtig zijn. Als de Fable van de Playground wil blijven trouw blijven aan zijn wortels, zou Red Dead Redemption 2 de primaire inspiratie moeten zijn, niet de huidige op tafel geboden RPG's.

Andere belangrijke elementen moeten ook worden bewaard. Fable's Britse humor, geestige sociale satire en memorabele karakters zijn cruciaal. De sterke dichotomie van goed versus Evil is ook essentieel.

Peter Molyneux, oprichter van Lionhead, verdedigde de goed-versus-evil-keuze in zwart-wit en daaropvolgende projecten. De aanpak van Fable 2 verschilt echter van de genuanceerde keuzes in de Witcher- of Bioware -games. Fable 2 presenteert grimmige, komische uitersten, zonder grijze gebieden. Vroege missies bieden binaire keuzes: help een handelaar of vernietig zijn goederen; kwelling van een ex-lover of trouwen met haar.

Moderne RPG's geven prioriteit aan speler -expressie door complexe morele keuzes. Fable 2 gedijt echter op zijn binaire systeem. Het omarmt de uitersten van heldendom en schurk. De speurtochten en reactieve wereld van het vervolg laten acties toe om reputatie en uitlijning vorm te geven. Morele keuzes in veel RPG's voelen onderwhelming vanwege hun focus op het midden van het midden, waardoor het echte kwaad minder impact heeft. Fable 2 omarmt echter beide uitersten volledig.

Het blijft onzeker of Playground Games dit aspect van Fable zullen vastleggen. De recente gameplay -beelden toonden een meer gedetailleerde wereld dan eerdere inzendingen, wat een minder beperkende open wereld suggereert. Een stadsscène verwijst naar een levendige, simsachtige maatschappelijke simulatie.

Deze visie is echter nog steeds een jaar verwijderd. In de tussentijd onthult Fable 2 zijn charme en belang. De nieuwe fabel mag Witcher, Baldur's Gate of Dragon Age niet imiteren; Het moet trouw blijven aan zijn unieke identiteit - farts en zo.