Çıldırdım ve Atomfall'daki herkesi öldürdüm

İngiliz kırsalında şiddetli bir gezinme konusunda bana katılın-90 dakikalık bir Atomfall'a daldırıyor, Sniper Elite'in arkasındaki zihinler Rebellion'dan yeni hayatta kalma aksiyon oyunu. Son zamanlarda bir Kuzey Londra pubında uygulamalı oyun süresi için pint ve zevk takas ettim ve Atomfall’un açık uçlu görevleri ve rahatsız edici atmosferin ilgisini çekti. Ayrıca mermerlerimi anlık olarak kaybetmiş olabilirim ve görünürdeki her ruha (geriye dönük olarak, muhtemelen bunu hak etmeyen tatlı bir yaşlı bayan dahil) bir kriket sopasıyla saldırmaya karar verebilirdim. Açıklayayım.

Atomfall'daki her NPC, en düşük homurdanmadan en önemli görev verene kadar öldürülebilir. Demoya başlayarak, bu tasarım prensibini test etmeye karar verdim. Yaklaşımım? Diyelim ki zarafetten yoksun. Bu dijital Cumbria'yı keşfetmeye neredeyse iki dakika, bir tripwire tetikledim ve beni üç gardiyanın hayatını bitirmeye zorladım. Seçim silahım? Bir kriket sopası - ağır bir tahta parçası cinayet ortağımı liberal bir dijital bordo sıçramasında vaftiz etti.

Daha sonra bir yay ve ok yağmaladım. Oyunlarda okçuluk sevgilisi, hızlı bir şekilde donattım, hem yakın hem de uzun menzilli karşılaşmalar için hazırdım, Bay Cricket Bank'a haklı bir dinlenme verdim. Yakınlarda, yükselen bir hasır adam immolasyon bekliyordu. Net bir şekilde yönlendirdim; Bu hikayelerin nasıl bittiğini gördüm. Bu tür manzaralar, * Atomfall'un * bölümlü dünyasının bu bölgesinin temelini oluşturan halk korku alt tonlarına, birden fazla "açık bölgeden" oluşuyor. Büyük gizemi körükleyen ikna edici derecede huzursuz bir atmosfer yaratır: İngiltere'nin bu bir zamanlar uykulu, şimdi ışınlanmış köşesinde ne ortaya çıktı?

Musinglerim, muhtemelen hasır adama bağlı bir grup druid tarafından kesintiye uğradı. Yeni yayım için mükemmel menzil bulucular olarak hizmet ettiler. Bir. İki. Üç. Düştüler. "Ben Robin Bloody Hood!" Londra Pub'a geri dönmeden önce beynim çığlık attı. (Henüz içki yok, söz veriyorum. Sadece 10 amdı.)

Yay tatmin edici hissetti, ama Atomfall’un akıllı dayanıklılık sistemiyle daha fazla ilgileniyordum. Geleneksel bir tükenme/yenilenme çubuğu yerine, yorucu aktivite ile artan bir kalp atış hızı monitörü kullanır. Sprint, kalp atış hızınızı yükseltir ve hedefleme doğruluğunu engeller. Daha sonra, bir yarış kalbinin bowstring'i çizme üzerindeki etkisini ortadan kaldıran bir perkin kilidini açan bir yay ustalığı beceri kılavuzu buldum. En heyecan verici diken değil ve beceri ağacı aşırı derecede karmaşık değil, ancak karakterinizi tercih ettiğiniz oyun tarzına uyarlayacak kadar dövülebilir - örneğin silahlı.

Atomfall ekran görüntüleri

13 resim Şimdiye kadarki tek başarım: ölü druid yığını. Genel hedefim? Benim için bile belirsiz. Casterfall Woods'un amaçsız keşfi çok az şey verdi, bu yüzden tek liderliğimi takip ettim: beni eski bir madenin yakınında yaşayan bir bitki uzmanı olan Mother Jago'ya yönlendiren bir not. Yol boyunca, daha büyük hikayenin ipuçlarıyla karşılaştım-bir elektrik santralinin üzerinde dolaşan parıldayan, yağlı bir maviler ve morlar, İngiltere'nin kıyamet sonrası devletinin görünür nedeni. Yakındaki bir telefon kutusu çaldı, ürpertici bir ses, ormandan kaçınmak için beni uyardı. Çok geç.

Yol çevresel hikaye anlatımı ile dolu - huzursuz bir şekilde hileli bir kayıkhane, yakındaki kafatası yığınının göz ardı ettiği bir uyarı, "kaybolmuş" kelimeleri. Atomfall, ürpertici terör bölgelerine yol açan huzursuz bir vibe, uykulu ormanları korur. Fallout karşılaştırmaları yaygın olsa da, Stalker ve devam filmi daha uygun, tonal ve tasarım açısından hissediyor.

Bana bir ipucu bulmak için her konuşmayı keşfetmeye teşvik edildiğiniz şekilde klasik nokta ve tıklama maceralarını hatırlatıyor. Başka bir druid katliamdan sonra (onları kasaplamak ve bahçe merkezlerini otlar için yağmalama-eğer isterseniz hızlı bir olay olayı), anne Jago'yu tahsisatta tanıştım. Erik renkli bir ceket ve hayvan kafatası şapkası giymiş, kara büyü aromaterapisini kucaklarsa Angela Lansbury'ye benziyordu. Netlik umutlarım kesildi - her diyalog seçeneğini tüketmesine rağmen belirsiz cevaplar sundu. Bu bana klasik nokta ve tıklama maceralarını hatırlattı ve ipuçları için konuşmaların kapsamlı araştırmalarını teşvik etti. Bir kapı açıldı: Druids Kalesi'nde rehin tutulan çalıntı bitki kitabı karşılığında değerli bilgiler sundu. Yeni bir ipucu ile adımlarımı geri çektim.

Atomfall’un serbest biçimi tasarımı herhangi bir yaklaşıma izin verdi. Kaleye yandan saldırdım, terk edilmiş bir benzin istasyonunun yakınında bir Druid devriyesi ile karşılaştım. Forekourt savaşı bir el bombası ile başladı. Düşman AI en reaktif değildi, ama kan ve kemik uyarılmış okçuların tatmin edici patlaması. Bir çivi bombası ile ilerlemelerini durdurdum, bir boyun çıtçıtının mesafesini ve daha yarasa tabanlı kafa ezme. Savaş eğlenceli, ama üst düzey değil. Karşılaşmalara ana etkinliğin bir yan gösterisi olarak davranın - dünyanın sırlarını keşfetin.

Ax kullanan vahşetleri keskin nişan aldıktan sonra kaleye girdim, kilitli bir kulübe buldum. Harita koordinatları içeren bir not, anahtarların çok uzakta olduğunu öne sürdü. * Atomfall* Objektif işaretleyicilerden yoksun, harita çalışması ve işaretleyici yerleşimi oyuncuya bırakır. Kitap kulübede miydi? Anahtara ihtiyacım var mıydı? Benim önsezim hayır dedi. Ana keke gittim.

İçeride, kulübe daha fazla druid, ama kitap yok. On dakikalık arama sadece işçilik malzemeleri verdi. Atomfall’un geniş misyon tasarımı zaman zaman sinir bozucu, ama sonuçta cesaret verici. İsyan, oyuncuya, dedektif benzeri vizyonuna bağlı kalır.

Kendimi nihayetinde Rebellion'un oyuncuya meydan okuyan bir şey yapma yaklaşımıyla cesaretlendiriyorum. Kağıt izini koordinatlara takip ederek bir zehir bitkisi canavarı buldum. Tüfek mermileri etkisizdi. Bir kurbandan anahtarları geri almak için Skyrim honed tavşan atlama becerilerini yeniden yükledim ve kullandım. Kulübeye geri döndüğümde, bir Perk Noktası ve cephane buldum - ama kitap yok.

Şaşırtıcı, Druids'in ritüelleri gerçekleştirdiği kalenin derinliklerine girdim. Yüksek rahibe ve onun lakklarını öldürdüm, bir SMG, bir zehir bombası tarifi ve atomik bir bataryayı buldum, keşfetmek için zaman yok yeni bir görev çizgisi açtım. Kitap yok.

### Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Xbox Games Serisi Seviye Listesi

Oyun oturumum sona erdi. Kitabın kalede olduğu söylendi, bir masada birçok kez geçtiğim bir masada. Bu vahiyden önce kitabın bir hile olduğuna inandım. Bitkisel'ye döndüm; Hiçbir şey teklif etmedi. Karakterimin şiddete inişi tamamlandı, bu yüzden onu öldürdüm. Vücudunu arayarak, zehir bataklığı canavarıyla mücadele etmek için bir tarif buldum. Zaman kazandırabilirdik.

Atomfall’un çalışma zamanı önemlidir; Geliştiriciler, tamamlamanın dört ila beş saat sürdüğünü ve çoğu oyuncu yaklaşık 25'i sürdüğünü söyledi. Deneyim büyük ölçüde değişiyor. Demoda başka bir oyuncu, çökmüş bir helikopterle başlayıp katil robotlara ve mutantlara yol açan tamamen farklı bir maceraya sahipti. Yüzeyi gözden geçirmek bile derinliği ve gizemi ortaya çıkarır.

Atomfall, sizi şaşırtmış görev tasarımında ne kadar çok şımartmanızı sağlıyor. Ana ve yan hedefler arasındaki bulanık çizgiler tehlike ekler ve oyuncuları kendi hikayelerini ve sonlarını yaratmaya teşvik eder. Benim sonum, Jago annesini öldürmesine rağmen, sizinkinden farklı olacak.

Her zaman vardı. Ellerim bitki uzmanının hak edilmemiş ölümünden kanladı, tam İngiliz moduyla uğraştım: elinde kriket sopası, işlerin patlamasına izin vermek için pub'a.