Doom: The Dark Ages halo anını işaret ediyor

Yakın zamanda yapılan bir Doom: The Dark Ages'in uygulamalı bir demosu sırasında, beklenmedik bir şekilde Halo 3'ü hatırlattım. Bunu hayal edin: Bir cyborg ejderhasının arkasına monte edilmiş, şeytani bir savaş mavnasında bir makineli tüfek ateşi barajını serbest bıraktım. Geminin savunma kulelerini çıkardıktan sonra, canavarımı geminin üstüne indim ve alt güvertelerinden şarj ettim, tüm mürettebatı sadece kırmızı bir sıçrama ile düşürdüm. Kısa bir süre sonra, gövdeden patladım ve ejderhama geri sıçradım, cehennem makinelerine karşı acımasız haçlı seferime devam ettim.

Bungie'nin ikonik Xbox 360 atıcısı hayranları, Usta Şefin Sözleşme'nin Scarab tanklarına yönelik saldırısına benzerliği tanıyacaklar. Helikopter benzeri eşekarısı, holografik kanatlı bir ejderha ve gizli bir uçan tekneyle dev lazer ateşleme mekanizması ile değiştirilirken, deneyimin özü kalır: yıkıcı bir biniş eylemine geçiş yapan bir hava saldırısı. Şaşırtıcı bir şekilde, bu demodaki tek halo benzeri an değildi. Karanlık Çağlar, Doom'un belirgin savaş çekirdeğini korumasına rağmen, kampanya tasarımı 2000'lerin sonlarında atıcıları ayrıntılı cutscenes ve oyun çeşidi için bir baskı ile yansıtıyor.

Hell's Battle Mavna'ya bir ejderha saldırısı. | Resim Kredisi: Kimlik Yazılımı / Bethesda

İki buçuk saatten fazla, dört seviye kıyamet yaşadım: karanlık çağlar . Birinci seviye, kampanya açıcı, sıkı tempolu, titizlikle tasarlanmış Doom seviyelerini (2016) ve devam filmini yansıttı. Bununla birlikte, sonraki seviyeler beni muazzam bir mekanik pilotluk yapmak, yukarıda belirtilen ejderhayı uçurmaya ve sırlar ve güçlü minibosslarla dolu geniş bir savaş alanında gezinmeye tanıttı. Bu, Doom'un geleneksel mekanik saflığa odaklanmasından önemli bir kalkışa işaret ediyor, bunun yerine Halo , Call of Duty ve hatta yazılı setleri ve yeni mekanikleri ile bilinen Nightfire gibi eski James Bond başlıklarına paralellik çekiyor.

Doom için bu yeni yön ilgi çekicidir, özellikle de dizinin bu tür unsurlardan uzaklaştığı düşünülür. İptal edilen Doom 4, modern askeri estetiği ve karakterlere, sinematik hikaye anlatımına ve senaryo olaylarına vurgu ile Call of Duty'a benzeyecek şekilde ayarlandı. Kimlik yazılımı sonunda bu fikirleri daha odaklı Doom (2016) lehine hurdaya çıkardı. Yine de, burada 2025'te benzer kavramları içeren Karanlık Çağlarla birlikteyiz.

Kampanyanın tempolu temposu , Call of Duty of Duty'nin en yenilikçi anlarını yansıtan yeni oyun fikirleriyle serpiştirilmiş. Demomu, Argent D'Nur, zengin Maykrs ve Gece Sentinels - Doom Slayer'ın şövalye müttefikleri alanını yeniden tanıtarak kapsamlı bir cutscene ile başladı. Slayer'ın kendisi müthiş bir efsane, nükleer düzeyde bir tehdit olarak tasvir ediliyor. Önceki Oyunların Kodeks Girişlerinden Doom meraklılarına aşina olan bu sinematik yaklaşım, Halo'yu yeni ve hatırlatıyor. Çevre boyunca NPC gecesi nöbetçilerin varlığı, bu duyguyu daha da artırıyor, Unsc Denizcileri çağrıştırıyor, ancak yaşadığım seviyelerde yanınızda savaşmıyorlar. Master Chief gibi daha büyük bir gücün parçası olduğunuz duygusu yaratır.

Giriş cutscene karakter gelişimine girer ve bunun kıyamet için gerekli olup olmadığı henüz belirlenmemiştir. Çevresel tasarım ve kodeks girişleri yoluyla aktarılan önceki oyunların ince hikaye anlatımını tercih ettim, sinema Ebedi'de görüldüğü gibi büyük arsa noktaları için ayrıldı. Rezervasyonlarıma rağmen, karanlık çağlardaki cutscenes amaclarına iyi hizmet ediyor: Oyunun yoğun akışını bozmadan görevler kurdular.

Ancak, diğer unsurlar oyunu keser. Av tüfeği kargaşası ile başlayan ve Slayer'ın yeni kalkanını kullanarak cehennem şövalyelerini parlatarak sona eren açılış görevinin ardından kendimi Pasifik Rim benzeri bir Atlan Mech'in kokpitinde, şeytani Kaiju ile mücadele ettim. Sonra, Sibernetik Bir Ejderha üzerindeki gökyüzünden geçtim, savaş mavnalarını indirdim ve silah yerleştirmelerini hedefledim. Bu sıkı senaryo seviyeleri, Call of Duty'nin modern savaşta AC-130 Gunship dizisi veya sonsuz savaştaki köpek dövüş görevleri gibi göze çarpan anları anımsatan önemli oyun değişimleri getiriyor. Atlan Mech yavaş ve ağır hissediyor ve cehennem ordularını Warhammer minyatürlerine benzeyen gökdelen yüksek bir perspektif sunuyor. Buna karşılık, ejderha hızlı ve çeviktir, klasik kıyametten çok farklı bir deneyim sunan geniş açılı bir üçüncü şahıs kameraya geçer.

! [] (/Yükleme/88/67Aabc3C99176.Webp> Mech savaşları Pasifik Rim-ölçekli yumruklardır. | Resim Kredisi: Kimlik Yazılımı/Bethesda

Birçok en iyi FPS kampanyası böyle bir çeşitlilikte gelişir, Half-Life 2 ve Titanfall 2 , araç ve ayaktaki dizilerin karışımı sayesinde standart ve halo kalıcıdır. Yine de, bu yaklaşımın Doom için çalışıp çalışmayacağından emin değilim. Ebedi gibi, Karanlık Çağlar da karmaşık çekimler, kalkan fırlatmaları, parries ve acımasız yakın dövüş kombinasyonlarıyla sürekli dikkat gerektirir. Buna karşılık, Mech ve Dragon dizileri, QTE'lere benzeyen savaş katılımlarıyla ilgili raylardaki deneyimler gibi daha az ilgi çekici hissediyorlar.

Call of Duty'de , bir tanka veya silah gemisine geçmek, mekanik karmaşıklık ayak içi oyundan çok uzak olmadığı için çalışır. Ancak karanlık çağlarda , bir virtüözün yanında oynayan acemi bir müzisyene benzeyen oyun stilleri arasında belirgin bir boşluk var. Roketle çalışan bir makine pilotluk yaparken bile, kendimi çift namlulu bir av tüfeği ile zemin savaşı için özledim.

Oyunun son saati başka bir beklenmedik moda geçti, ancak Doom'un güçlü yönlerine daha fazla topraklanmış hissedildi. "Kuşatma" ID'nin olağanüstü silah oyununa odaklanıyor, ancak seviye tasarımını birden fazla yol ve savaş arenası sunan çeşitli coğrafyaya sahip geniş, açık bir savaş alanına genişletiyor. Hedef, Beş Gore portalını yok etmek için Call of Duty'nin çok amaçlı görevlerini yansıtıyor, ancak Halo'yu daha önceki seviyelerin daha sıkı yollarına karşı büyük ölçeği ile çağrıştırıyor. Burada, çekirdek atıcı mekaniğine daha büyük alanlarda yeni bir bağlam verilir, bu da her silahın etkili aralığını yeniden düşünmenizi, geniş mesafeleri kapsayacak şekilde şarj saldırıları kullanmanızı ve topçu büyük boy tank toplarından saptırmak için kullanmanızı gerektirir.

Playspace'i genişletmek odak kaybına yol açabilir - kendimi boş yollardan geri izlerken buldum, bu da tempoyu bozan. Ejderhayı bu seviyelere dahil etmek, tıpkı bir Halo Banshee gibi, tempoyu koruyabilir ve ejderhayı deneyime daha ayrılmaz hissettirebilir. Gördüğüm şeyin ötesinde böyle bir seviye varsa, hoş bir ek olurdu.

Görülmesi gereken tam kampanyanın genel şekline rağmen, bir zamanlar seri için uygun olmadığı düşünülen fikirlerin dirilişine ve yeniden yorumlanmasına tanık olmak büyüleyici. İptal edilen Doom 4, Tıpkı Karanlık Çağlardaki Atlan ve Dragon bölümleri gibi araç sahneleri de dahil olmak üzere birçok senaryo setini içeriyordu. ID Software'den Marty Stratton, 2016 Noclip röportajında ​​Doom 4'ün sinematik ve karakter odaklı yaklaşımı ile Call of Duty'a daha yakın olduğunu doğruladı. Büyük ölçekli biniş eylemi, yemyeşil sinemalar, daha geniş bir karakter dökümü ve önemli irfan vahiyleri içeren bu öğelerin karanlık çağlarda döndüğünü görmek ilginç.

Karanlık Çağların çekirdeği yoğun, kanlı kanlı savaşı olmaya devam ediyor. Demodaki hiçbir şey bunun merkez parçası olmayacağını öne sürmedi ve oynadığım her şey onu Doom'un çekirdeğinin başka bir parlak evrimi olarak tekrar teyit etti. Bunun tek başına kampanyayı taşıyabileceğine inanırken, kimlik yazılımının açıkça başka planları var. Bu yeni fikirlerin bazıları mekanik olarak zayıf hissediyor ve onu geliştirmek yerine deneyimden uzaklaştırabilecekleri endişelerini artırıyor. Bununla birlikte, keşfedilecek çok şey kaldığında, bu demo görevleri sadece zaman içinde tamamen bağlamsallaştırılacaktır. 15 Mayıs'ı hevesle bekliyorum, sadece ID'nin eşsiz silah oyununa geri dönmek için değil, aynı zamanda merakımı da tatmin etmek için. DOOM: Karanlık Çağlar 2000'lerin sonlarında FPS kampanyası mı olacak yoksa ayrık bir kampanya mı olacak?