Ukryte początki Solasa: zaprezentowane na grafice koncepcyjnej Dragon Age

Dragon Age: Solas Osłony Zasłony: Wczesne koncepcje Rujawniają mroczniejszego Boga

Wczesne szkice koncepcyjne dla Dragon Age: The Veilguard oferują fascynujący wgląd w ewolucję Solasa, enigmatycznej postaci, która zmienia się między sojusznikiem a antagonistą. Te szkice, udostępnione przez byłego artystę BioWare, Nicka Thornborrowa, rujawniają bardziej jawnie mściwego i boskiego Solasa niż ten, którego gracze ostatecznie spotkali w ostatecznej wersji gry.

Tornborrow, którego 15-letnia praca w BioWare zakończyła się w kwietniu 2022 r., odegrał kluczową role w rozwoju The Veilguard. Stworzył powieść wizualną, aby pomóc ukształtować narrację gry, a ponad 100 szkiców z tego projektu zostało rniedawno ujawnionych rna jego stronie internetowej. Te szkice pokazują znaczące różnice między początkowymi koncepcjami a produktem końcowym, szczególnie rw odniesieniu do portretu Solasa.

Chociaż początkowe role Solasa jako towarzysza w Dragon Age: Inkwizycja i jego późniejsza zdrada były dobrze ugruntowane, grafika koncepcyjna sugeruje bardziej bezpośredni i złowrogi wyraz jego ukrytych zamiarów. Ostatnia gra przedstawia Solasa w dużej mierze jako wymarzonego doradcę głównego bohatera, Roook. Jednak wczesne szkice przedstawiają go jako postać znacznie bardziej imponującą, czasami przedstawianą jako kolosalna, mroczna istota. Dwuznaczność tych wczesnych projektów pozostawia otwartą kwestię, czy te sceny rprzedstawiają wydarzenia ze snów Rooka, czy też przejawy mocy Fen'Harela w rprawdziwym świecie.

Kontrast między grafiką koncepcyjną a ukończoną grą podkreśla znaczące zmiany, jakie The Veilguard przeszły podczas tworzenia gry. Nie jest to całkowicie zaskakujące, biorąc pod uwagę prawie dziesięcioletnią przerwę między częściami i zmianę nazwy w ostatniej chwili z Dragon Age: Dreadwolf. Spojrzenie Thornborrowa za kulisy daje fanom cenną okazję do zrozumienia twórczej podróży i ewolucji charakteru Solasa. Początkowa koncepcja mściwego boga, choć ostatecznie stonowana, stanowi przekonujący kontrapunkt dla ostatecznej wersji, wzbogacając zrozumienie złożonych motywacji Solasa.