Pokémon heeft een griezelige kant: de 5 engste Pokédex -inzendingen

Pokémon staat bekend om zijn gezinsvriendelijke karakter, waarbij al zijn mainline-spellen een E verdienen voor iedereen die de beoordeling heeft. Dit betekent dat kinderen van alle leeftijden zich kunnen onderdompelen in zijn levendige universum vol met charmante personages zoals Pikachu en Eevee. Onder het oppervlak, sommige Pokémon Harbor Darkere verhalen echter. Van verhalen over ontvoeringen tot huiveringwekkende verslagen van moord, bepaalde Pokédex -inzendingen verdiepen in horrorthema's, wat een verrassende diepte toevoegt aan de franchise.

IGN heeft vijf van de meest verontrustende Pokédex -inzendingen benadrukt, hoewel dit slechts het topje van de ijsberg zijn. Opmerkelijke vermeldingen zijn onder meer Mimikyu, die zijn angstaanjagende uiterlijk vermomt met een Pikachu -kostuum om vrienden te maken, allemaal terwijl de ondergang van de mascotte van de franchise wordt uitgezet. Haunter daarentegen loert in donkere steegjes, stalkende mensen totdat het een dodelijke lik kan leveren die gewelddadig schudden veroorzaakt. Hypno, zelfs in de cartoon van de kinderen, heeft een donkere verhaallijn waarbij kinderen hypnotiseren en ontvoeren om hun dromen te consumeren.

Het was eindelijk vrijdag en het jonge meisje uit Floaroma Town kon haar opwinding niet bedwingen. Ze verwachtte gretig op het bloemenpluk van het weekend, haar favoriete tijd van het jaar. Ze haastte zich door het ontbijt en was wanhopig om school achter te laten en quality time door te brengen met haar ouders. Haar bestemming was de Valley Windworks, bekend om zijn unieke bloemen en vreedzame ambiance in Sinnoh, zelfs als het riskant was om daar zonder een Pokémon te wagen.

Bij aankomst werd ze begroet door een zee van levendige bloemen, maar haar aandacht werd snel getrokken door een betoverende paarse ballon die zachtjes in de bries zweefde. Betoverd, reikte ze naar zijn touw, maar schrokken toen de ballon zich omdraaide naar haar onder ogen te zien en een geel kruis en lege zwarte ogen te onthullen. Terwijl de ballon speels trok, volgde het meisje, haar gelach galmde door de lucht. Het touw dat om haar pols was gewikkeld en de ballon bleef haar hoger en verder weg leiden. Tragisch genoeg werd het meisje nooit meer gezien.

Difloon, de ballon Pokémon, introduceert een huiveringwekkende draai aan het speelse beeld van het speelgoed van een kind. Hoewel sommige Pokédex -inzendingen suggereren dat Difloon wordt gevormd uit geesten, schilderen anderen een donkerder beeld. "Het trekt aan de handen van kinderen om ze weg te stelen," waarschuwt men. Een andere huiveringwekkende inzending stelt: "Elk kind dat drijflon aftelt voor een ballon en eraan vasthoudt, kan vermist worden." Een derde inzending voegt eraan toe: "Het ronde lichaam is gevuld met zielen en breidt zich uit elke keer dat het iemand weggaat." Difloon's griezelige aanwezigheid in de spellen, die alleen op vrijdag in de Valley Windworks verschijnt, verandert zijn mysterieuze allure in een spookachtig verhaal.

Banet

De ouders van de jongen waren steeds meer gealarmeerd toen zijn toestand verslechterde; Zijn koorts stond op, zijn huid werd grijs en zijn toespraak werd onbegrijpelijk. Ondanks de inspanningen van topartsen uit Mauville en Slateport, bleef zijn gezondheid afnemen. In een moment van hoop fluisterde de jongen: "Mijn pop", waardoor zijn ouders zijn verzameling verwoed door zijn collectie zouden doorzoeken. Ze boden hem een ​​pikachu, veel, een kegel en een treecko aan, maar hij verwierp ze allemaal.

Verward zeiden ze hun huis en ontdekten uiteindelijk een vervaagde, haveloze pop met gloeiende rode ogen en een gouden rits voor een mond onder het bed. De moeder herkende het als een pop die ze jaren geleden hadden weggegooid, vervangen door de nieuwste Poké -poppen in het warenhuis van Lilycove. De pop, nu vochtig, beschadigd en bedekt met scherpe pennen, leek dreigend terug te staren. Terwijl de jongen ernaar reikte, sprong de pop uit de handen van de moeder en uit het raam. Opmerkelijk is dat de toestand van de jongen enigszins leek te verbeteren.

Pokémon is niet verlegen om klassieke horrorelementen in zijn gezinsvriendelijke games op te nemen. Banette, de Marionette Pokémon, weerspiegelt de angst van Annabelle of Chucky, met een achtergrondverhaal dat doet denken aan Jessie uit Toy Story 2, maar met een wraakzuchtige wending. "Een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat hij rommel is. Het zoekt het kind dat het heeft verstoten", leest een Pokédex -inzending. Een andere huiveringwekkende inzending stelt: "Deze Pokémon is ontwikkeld uit een verlaten pop die een wrok heeft verzameld. Het wordt gezien in donkere steegjes." Een latere inzending is directer: "Het is een gevuld speelgoed dat werd weggegooid en bezeten werd, ooit op zoek naar degene die het weggooide zodat het zijn wraak kan eisen." Banette gebruikt zichzelf als een beeltenis en brengt zijn voormalige eigenaar schade toe door pinnen in zijn lichaam te steken. Alleen door zijn brede glimlach uit te ritsen of weer te laten zien, kan de negatieve energie worden weggenomen.

Zandygast

Op een prachtige zomerdag op Big Wave Beach op Melemele Island genoten bewoners van verschillende activiteiten. Terwijl de zon begon te ondergaan, verlieten de meeste kinderen hun zandkastelen en keerden ze naar huis, maar één vastberaden jongen bleef, met de bedoeling zijn grote creatie te perfectioneren. In zijn werk verdiept hij de veranderende vormen van de andere zandkastelen om hem heen niet.

Terwijl de schaduwen verlengden, keek de jongen uiteindelijk op om een ​​Pokémon te zien die lijkt op een zandkasteel maar met een gapende mond en zielloze ogen. Ervan uitgaande dat het vriendelijk was, reikte hij naar een rode schade die in zijn hoofd werd ingebed. De Pokémon slikte echter zijn hand, en ondanks zijn geschreeuw en pogingen om weg te trekken, consumeerde het zijn hele arm en uiteindelijk zijn hele lichaam, zoals drijfzand.

In tegenstelling tot wat men zou verwachten van een Pokémon met een zandkastelthema, herbergt Sandygast een sinistere kant. "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten raken en Sandygast worden", waarschuwt één inzending. Een andere inzending onthult: "Sandygast bewoont voornamelijk op stranden. Het neemt de controle over iedereen die zijn hand in zijn mond legt, waardoor ze zijn lichaam groter moeten maken." De ware horror ontvouwt zich wanneer Sandygast evolueert naar Palossand, beschreven als de 'strand nachtmerrie'. "Palossand staat bekend als de strandnachtmerrie. Het trekt zijn prooi naar beneden in het zand door het zand zelf te regelen, en dan zuigt het hun ziel uit," stelt een inzending. Een ander bevestigt het grimmige lot: "Begraven onder het kasteel zijn massa's opgedroogde botten van degenen wiens vitaliteit het heeft afgetapt."

Trillig

Na het drukke seizoen genoot de oude vrouw haar ochtendzwemmen in de vredige wateren van Unlala Town. Ondanks de koelere temperaturen had ze daar 70 jaar gezwommen en stond niet op het punt te stoppen. De golven waren schokkerig, maar ze zwom van hernieuwde kracht en merkte niet op hoe ver de stroming haar van de kust had gebracht totdat ze zich omdraaide.

Terwijl ze moeite had om terug te keren, kwam een ​​Pokémon uit het water in de buurt van haar gezicht. Aanvankelijk voorzichtig, geloofde ze dat het van plan was te helpen naarmate het dichterbij kwam. Ze sloeg haar handen eromheen en het deed hetzelfde voor haar, waardoor ze een moment kon op adem komen. Toen ze echter probeerde terug te zwemmen, merkte ze dat ze niet kon bewegen. Verlamd van angst, besefte ze dat de Pokémon haar naar beneden sleepte. Het dompelde zich onder en trok haar in de diepten van de oceaan.

Frillish, bekend als de drijvende Pokémon, verbergt een dodelijke aard achter zijn eenvoudige uiterlijk. Vrillend benutten in de gemeenschappelijke angsten voor de onbekende oceaandiepten en jaagt op zijn prooi door naar het oppervlak te drijven. "Met zijn dunne, sluierachtige armen gewikkeld rond het lichaam van zijn tegenstander, zinkt het naar de oceaanbodem", leest zijn originele Pokédex-inzending. Een andere inzending onthult: "De dunne, sluierachtige armen hebben tienduizenden giftige stingers. Ze verlammen prooi met gif en slepen ze vervolgens naar hun lair, vijf mijl onder het oppervlak." De slachtoffers van Frillish zijn waarschijnlijk nog steeds bewust omdat ze naar hun waterige graf worden gesleept, zich volledig bewust van hun naderende ondergang.

Froslass

In een felle sneeuwstorm op een berg waagde een man zich uit nadat hij de kreet van een vrouw aan zijn deur hoorde. Ondanks de gevaarlijke omstandigheden voelde hij zich gedwongen om te helpen. Bijna onmiddellijk verloor hij zijn weg in de verblindende storm. Hij zag een grot, hij zocht toevlucht, hoewel het nog steeds van binnen bevroor. Terwijl hij zijn lantaarn stak, merkte hij dat de grotmuren in dik ijs waren ingekapseld, wat onnatuurlijk leek voor het klimaat van de berg.

Bij nadere inspectie zag hij een gezicht in het ijs - niet de zijne, maar dat van een andere man, bevroren in de tijd. In paniek besefte hij dat de grot was bekleed met lichamen ingekapseld in ijs. Terwijl hij zich omdraaide om te vluchten, kwam hij een ijzige Pokémon tegen. Het benaderde hem, en toen hij zich terugtrok, ademde het een ijskoude adem uit die hem omhulde. Zijn lichaam verstijfde toen hij nog een bevroren decoratie werd in het hol van de Pokémon.

Froslass combineert elementen van de Japanse Yōkai Yuki-Honna en de Griekse Medusa. "De ziel van een vrouw verloren op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het het meest geniet, is de zielen van mensen," legt een inzending uit. Een ander huiveringwekkend detail is: "Het bevriest wandelaars die zijn gekomen om besneeuwde bergen te beklimmen en ze terug naar zijn huis te brengen. Het gaat alleen achter mannen aan die het denkt zijn knap." Verdere inzendingen beschrijven froslass die slachtoffers lokken tijdens sneeuwstormen, ze naar zijn hol slepen en ze als 'decoraties' regelen. Een echt huiveringwekkend verhaal.